با پیشرفت اینترنت و فضای مجازی، با پدیده ای به نام سبک زندگی دیجیتالی رو به رو هستیم.
پهنه جهانی وب، تاثیر خیلی عجیبی بر ارتباطات و تعاملات ما با مردم داشته و این تنوع و ظرفیت، فرصتا و تهدیدهایی رو پیش روی آدم عصر مدرن قرار داده. در اولین گفتار در سرویس سبک زندگی پرتال ما، تلاش می کنیم بررسی مختصری درباره سبک زندگی دیجیتالی داشته باشیم. با ما همراه باشین.
سبک زندگی دیجیتالی (Digital Lifestyle) یعنی به کار گیری وسایل دیجیتالی واسه گسترش ارتباطات، رد و بدل کردن اطلاعات و آسون کردن و تسریع پروسهای شغلی و کارای روزمره. این روش، سبک زندگی چند میلیارد نفر از ساکنان کره زمین هست که هر روز، با جنبش سلفی گیری (Selfie movement)، پست زدن،کامنت نویسی، لایک کردن، ای میل زدن و چت کردن و به قولی گوگل بازی، بخشی از وقت روزانه خود رو در صرف دنیای مجازی می کنن. دنیای امروز، با روندهای دیجیتالی مانوس شده و پرتالای زیادی واسه بحث و بررسی در این میدون در دسترس هست.
از گوشی همراه خود، به عنوان ابزاری واسه خوشحال بودن در طول روز استفاده کنیم
اما، نگفته پیداست که سبک زندگی افراد با همدیگه فرق داره.
حتی تو یه خونواده، سبک زندگی فرزندان با والدین خود هم در جهاتی، فرق داره.
اعضای خونواده، براساس علم، اگاهی، سلیقه و نوع برداشت خود از زندگی، سبک زندگی خاصی رو دنبال می کنن که با افزایش سن و آگاهی، این سبک، با تغییراتی همراه می شه که تا حد زیادی، روی شخصیت خصوصی و اجتماعی فرد هم موثر می شه.
مثلا، خونواده ای که پدر و مادر دکتر هستن، شک نداشته باشین سبک غذا خوردن و روش تحصیل فرزندان با خونواده ای که پدر و مادر در کارخانه دارن کار می کنن، فرق داره.
خلاصه، سبک زندگی، ناراحت از متغیرات زیادی هست که ملی بودن، اصالت، سواد، فرهنگ، آداب، وسایل فیزیکی و نوع انتظار از زندگی، در به وجود اومدن و هدایت کوتاه مدت و دراز مدت اون موثر هست.
آلوین تافلر، آینده پژوه شهیر آمریکایی در کتاب موج سوم(Third Wave) فکر میکنه که تاریخ آدمی تا کنون، سه انقلاب رو تجربه کرده. از این انقلابا به عنوان موج یاد می کنه.
موج اول، انقلاب کشاورزی بود تا اوایل قرن هفدهم میلادی ادامه داشت. از این زمان به بعد، بشر به صنعت و گذار از دوران کشاورزی به صنعتی شدن روی آورد و موجی به نام انقلاب صنعتی شکل گرفت. انقلاب صنعتی، همه سبک زندگی بشر رو دچار تغییر کرد و تاثیر خیلی عجیبی در نوع زندگی و روش ادامه زندگی بشر روی کره خاکی به وجود آورد. از اختراع ماشین بخار و ماشین چاپ و هواپیما گرفته تا تلفن و تلگراف و اینترنت، همه و همه، آدم قرن ۱۷ به بعد رو با تفاوتای زیادی با آدم ۱۷ قرن قبل، همراه کرد.
آدم چند قرن پیش، هیچ وقت تصور نمی کرد که بشه فاصله چند هزار کیلومتری رو با یه پرنده آهنی (طیاره) ظرف چند ساعت طی کرد.
بدون اون که حتی نیاز باشه کاری بکنه.
آدم ۱۰۰ سال پیش هم، هیچ وقت تصور نمی کرد ظرف چند ثانیه می شه میلیونا صفحه رو به میلیونا نفر به طور همزمان فرستاد و این روند، به طور مجانی و به صورت آنی همراه شه.
این تغییرات بزرگ در فناوری دلیل شد که موج سوم یا انقلاب بعدی رو تافلر، انقلاب اطلاعات و ارتباطات بدونه. انقلابی که، گل همه انقلابات بشر بوده و هست و دنیایی رو دلیل شده که مک لوهان کانادایی، از اون به عنوان دهکده جهانی (Global Village) یاد می کنه.
در واقع، دهکده جهانی، همون رویایی بود که شاید آدمای روزگار موج کشاورزی و حتی موج صنعتی شدن، آرزوی دست پیدا کردن به اونو داشتن و حالا، آدمای روزگار ما، خیلی راحت اونو تجربه می کنن.
(آلوین تافلر عقیده داره که جامعه رو تنها بر مبنای اطلاعات و رایانه های شخصی نمیشه هدایت کرد و ما به همه مهارتای رابطه اجتماعی و به خصوص شکلای جور واجور احساسات، نیاز داریم)
همه اینا رو گفتیم که به این نتیجه برسیم که سبک زندگی امروز مردمون روزگار ما، ناراحت از موج سوم تافلر یعنی انقلاب ارتباطات هست.
انقلابی که در همه چیز، انقلاب بزرگ درست کرد.
پروژه آرپای وزارت دفاع آمریکا در اواخر دهه شصت میلادی تا به امروز، سبک زندگی و تعاملات و ارتباطات و کار و کاسبی و آموزش بشر رو در برابر تغییر اساسی کرد.
فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT)، که اینترنت و شبکه های اجتماعی یکی از مشخص ترین نموده های ان هستن، همه ۷ میلیارد جمعیت کره زمین رو به خود مشغول کرده. فناوری اطلاعات، زمینه ایجاد سبک زندگی دیجیتالی واسه آدم امروز شد.
سبک زندگی خاصی که قبل از این ، مسبوق به سابقه نبود و تا این اندازه خیره کننده و موثر حساب نمی شد.
سبک زندگی سایبری
سبک زندگی من و شما در روزگاری که چند ماه از سال ۲۰۱۶ میلادی میگذره، به طور کامل دیجیتالی هست.
این سبک زندگی،از اوایل دهه نود میلادی با تولد گوگل و فیس بوک و یاهو، شروع شد و ظرف کم تر از ۲ دهه، صدها میلیون نفر از ساکنان کره زمین رو با ابزارهایی که مایکروسافت و اپل و سونی و غولای سرزمین دیجیتال ساختن، پیشرفت یافت. حالا، به کمک شبکه های اجتماعی،روزانه صدها هزار تصویر در اینستاگرام منتشر می شه و هر ثانیه، میلیونا LIKE در فیس بوک به وسیله ۱ میلیارد کاربر این شبکه، ارائه می شه.
هر لایک و هر SHARE، می تونه انقلابی بسازه. چه انقلابی از نوع انقلاب وال استریت باشه، چه انقلابی از نوع رقابت آب یخ Ice Bucket Challenge که وسعت اون، از کاخ سفید امریکا تا توکیو ژاپن و ژوهانسبورگ آفریقای جنوبی هم، می تونه پیشرفت یابد.
سبک زندگی دیجیتالی امروز، البته خیلیا رو هم معتاد سرزمین دیجیتالی و رنگارنگ اینترنت کرده. سرزمینی که مهد فرصتا و تهدید هاست. مهد تهدیدهاست، به خاطر این که تعداد پورنوگرافی و بازدید از سایتای غیر اخلاقی مرتب در حال افزایش هست و روزانه هزاران نفر در اینترنت و به دنبال اون در محیط واقعی، مورد سو استفاده و آزار جنسی و مالی و نقض حریم خصوصی قرار می گیرن. فرصت هست، به واسطه ان که اینترنت، سبک زندگی مردمون رو به سمت فهم بهتر و بیشتر هدایت کرده و تغییرات زیادی در کار و کاسبی و آموزش و رد و بدل کردن اطلاعات میلیاردها شهروند کره زمین ایجاد کرده.
انقلابی که کارآفرینی دیجیتالی (Digital Entrepreneurship) در پیشرفت کار و کاسبیای سنتی و ارائه روش خلاقانه در تولید و هدایت شغلای جدید جوون پسند گسترده دلیل شد، در تاریخ کار و کاسبی آدمی عالی بود. حالا، سبک زندگی دیجیتالی مردمون روزگار ما، بستر تولد کارآفرینان جوونی شده که نه ارثی داشتن و نه ثروتی بزرگ. اونا با تکیه بهدانش و بستر دیجیتالی، خدمات و کالاهایی رو عرضه کردن که نام انا رو تاریخ ساز کرده. نمونه بارزش، بیل گیتس (رهبر مایکروسافت)، لری پیج( رهبر گوگل) یا زوکربرگ (رهبر فیس بوک ) هست که زندگی صدها میلیون نفر از ساکنان کره زمین، هر روز به خدمات و اجناس این شرکتا وابسته.چ
(مراقب باشیم که معتاد فیس بوک نشیم)
سبک زندگی دیجیتالی ما، امروزه با پدیده هایی مانند فیس بوک بازی، سلفی بازی، لایک و shareو فالو آغشته شده.
روزگاری در ایران، مردم حتی در نقاط بالای شهر تهران هم، آرزوی داشتن یه خط تلفن در هر اتاق رو داشتن. حالا در کشور در حال پیشرفت ایران، بیشتر از ۱۴ میلیون دستگاه گوشی موبایل هوشمند و بیشتر از ۳۰ میلیون نفر دسترسی مستقیم به اینترنت پر سرعت دارن. ما با نسلی از ایرانیان طرف هستیم که تونسته ان به کمک کارآفرینی دیجیتالی، میلیونا تومن در ماه درآمد داشته باشن. نوجوانانی که از راه شبکه های اجتماعی و کار و کاسبیای براساس ICT، کسب و کارایی رو بعضی وقتا ساختن که ارزش بازاری ان، از بعضی از شرکتای فعال در بازار بورس ایران، به مراتب بیش تره.
در واقع، سبک زندگی دیجیتالی ایرانیان هم مانند غربیا، با تغییرات خیلی عجیبی همراه شده و این تغییرات، هر روز به کمک اینترنت و وسایل دیجیتالی کمپانیای بزرگ، در تلاش هست.
روزگاری، تلفن و شناسنامه و نشانی فیزیکی محل کار و منزل شما، اصالت و روش دسترسی به شما رو تعیین می کرد.
اما امروز، مهم نیس شما کجا هستین. هویت شما، دیجیتالی شناخته می شه و باید اکانتی در اسکایپ وانس آپ و تلگرام و یاهو و فیس بو ک و امثالهم داشته باشین تا بتونین با بقیه تعامل کنین.
(مراقب باشیم که به سندروم سلفی بازی! گرفتار نشیم)
سبک زندگی دیجیتالی، کسب و کارایی که روزگاری قدر قدرت دنیای گسب و کار بودن مانند تلگراف، خدمات مخبراتی، پست و موبایل رو به عقب رانده و مدلای جدیدی از تعاملات و ارتباطات رو دلیل شده.
کاهش گسترده درآمدهای شرکتای سنتی فعال در میدون خدمات مخابراتی و ارتباطی، به واسطه تولد اسکایپ و پیام رسانای صوتی و تصویری رایگان، اهمیت سبک زندگی دیجیتالی مردمون عصر هزاره سوم رو نشون میده.
سبک زندگی دیجیتالی به ما می آموزد که باید با این سبک زندگی همراه شد و از اون خوب و موثر استفاده کرد.
بین انجام کارای درست و انجام درست کارا، از نگاه علمای مدیریت، فرق زیادی هست.
باید از وسایل دیجیتالی واسه انجام کارای درست و مهم و مهم که هم فایده فردی و هم اجتماعی داشته باشه استفاده کرد.
از طرفی، باید از وسایل دیجیتالی واسه ارتقای ظرفیتا و مهارتای فردی استفاده کرد که در دنیای سنتی، انجام درست اون، هزینه بر ، وقت گیر و کم بازده بود. آموزش آنلاین، پیشرفت کارآفرینی، ارتقای مهارت هی اجتماعی و یادگیری، بخشی از عاملای پر اهمیت در مختصات سبک زندگی دیجیتالی درسته.
همونجوریکه شما پس از یه مدت، از نوشیدن و خوردن فلان نوشیدنی یا خوراگی خسته میشین و سبک غذایی خود رو تغییر می دید، سبک زندگی دیجیتالی هم این جور هست.
پس، در این سبک زندگی، بیش ترین تلاش شما اون باشه که به هیچی معتاد نشید. هیچی دیجیتالی دلیل نشه که شما از زندگی واقعی و لمس طبیعت دور بمونین. سبک زندگی دیجیتالی شما، باید مکمل سبک زندگی سنتی در دنیای واقعی باشه و اگه جانشین ان شد، بدونین که یه جای کار شما مشکل داردو باید به فکر چاره باشین.
راهکارهای باحال!
طیف خیلی از معتادان فیس بوک و اینستاگرام و فضای مجازی، مخاطراتی رو دلیل شده که کلینیکایی رو واسه بررسی و حل مشکلات اونا در دنیا تاسیس کردن. این بحث،تهدیدات دنیای مجازی و تندروی در اونو نشون میده. مقالات زیادی درباره دپرس بودن آدمایی که به نوع دراماتیکی از سبک زندگی دیجیتالی عادت کردن منتشر شده.
توضیح بیش تری نیاز نیس واسه اثبات این ادعا که سبک زندگی دیجیتالی، مکملی واسه سبک زندگی سنتی میشه و اصلا جانشین اون نبوده و نمیشه. پس چه کنیم؟ یه پیشنهاد این هست که با زندگی واقعی، لمس طبیعت و تعامل نزدیک تر با اونا آشتی کنین. به دریا بزنین. به جنگل. . . .
واسه استفاده بهتر از سبک زندگی دیجیتالی خود، تلاش کنیم از دنیای دیجیتالی واسه تقویت مهارتای رابطه جمعی، پیشرفت روابط و تعامل بهتر و بیشتر با حلقه دوستان و آشنایان استفاده کنیم.
واسه یادآوری روز تولد دوستان و اقوام، وسیله دیجیتالی بهترین alarm رو میده. واسه پیدا کردن زیباترین کارت پستالا واسه هدیه به دوستان، سایتای اینترنتی زیادی وجوددارد. هیچ وقت ارسال کارت پستال با دست خط خود رو، با ای میلای خشک و شکلکا و استیکرهای بی روح و عجیب و غریب تلگرامی و اینترنتی جانشین نکنیم. دنیای مجازی، دنیا غم و غصها هم هست.
خوندن روزانه مطالب جور واجور و سرگذشتایی که شاید بعضی وقتا به ما هم ربطی نداره، ذهن رو خسته می کنه.
واسه خلاص شدن از دنیای تاریک و غم و غصهای مجازی مستقیم و غیر مستقیمی که با اون در این فضا رو به رو میشیم، پیشنهاد می شه که کم تر از این فضا استفاده شه.
بیشتر کتاب خونده شه و خود رو در برابر مطالب و محتوای متنی و تصویری و ویدئویی غیر متناسب با روحیات و اخلاقیات خود در محیط سنتی، قرار نداد. خوشحال بودن و انرژی مثبت بودن، یه هنر هست.
اگه این هنر رو در محیط سنتی بدست آوردین، در محیط رنگارنگ مجازی، تخریب نکنین. اخبار شادی آفرین و شادی بخش و امیدوار کننده بخونین و ان رو به صورت نکات کوتاه و جملات نغز، کنار رایانه و نوت بوک خود بچسبونین. تلاش کنین، سبک زندگی دیجیتالی شما، سبک زندگی موفق و شادی آفرین و از همه مهم تر، فرصت آفرین واسه شما باشه. مراقب باشیم که به قول دکتر کشاورز، “جمع تنها” نشیم!