داروهاي نامرئي يا فراموش شده :

اين مواد كه در اصطلاح به الكل، نيكوتين و كافئين اطلاق مي‌شود در واقع سه گروه از موادي را شامل مي‌گردد كه به طور وسيع و گسترده مورد مصرف قرار مي‌گيرند، اما بيشتر مصرف كنندگان اين داروها تشخيص نمي‌دهند و يا غفلت مي‌كنند كه اين مواد جزء داروهاي اعتياد آور و زيان بخش هستند.

1- الكل: از نظر طبقه بندي فارماكولوژي، الكل تضعيف كننده سيستم مركزي اعصاب است. براي تهيه الكل از شيوه‌هاي تخمير مواد نشاسته‌اي و قندي و يا از شيوه‌هاي سنتز يا مصنوعي استفاده مي‌شود.

الكل تا هنگامي كه به مقدار لازم و معيني مصرف شود هيچگونه علامت ظاهري از خود نشان نمي‌دهد و هيچ تغييري در حالت آگاهي شخصي به وجود نمي‌آيد. بعد از اين مرحله مستي كمي پديدار مي‌شود و خلق و خوي فرد تغيير مي‌كند و با مصرف بيشتر مستي سنگين تر مي‌شود. اثرات الكل داراي دو جنبه مهم و اساسي است يكي اثر آزاد كننده غرايز و ديگري اثر تخريبي بر ضمير آگاه انسان ، آزادي غرايز از سطح به سمت عمق صورت مي‌گيرد، يعني ابتدا غريزه جنسي و سپس غريزه خشونت آزاد مي‌گردد.

مصرف دائمي الكل وابستگي فيزيكي و رواني توليد مي‌كند كه با تحمل ارگانيسم همراه است و اين تحمل از نوع معموس است يعني رفته رفته مقدار نسبتاً كمي الكل مي‌تواند باعث واكنش‌هاي ارگانيسم به همراه شدت اوليه گردد، تغيير حالات آگاهي در الكليسم مزمن به صورت‌هاي خفيف، حاد، يا مزمن ظاهر مي‌شود اما وجه مشترك آنها اغتشاش رواني يا ذهني كم و بيش عميق است.^[1]

2- نيكوتين : توتون، برگ‌هاي خشك شده گياه تنباكوست كه مي‌تواند به صورت كشيدني و احياناً جويدني در اشكال مختلف مورد استفاده قرار گيرد. از تركيبات خطرناك توتون نيكوتين تارومنوكسيد كربن.

توتون تحريك كننده و تضعيف كننده سيستم مركزي اعصاب است. تار موجود در سيگار در ريه‌ها جمع مي‌شوند و موجب ناراحتي‌هاي دستگاه تنفس از جمله برونشيت مزمن، تنگي نفس، افزايش فشار خون و … مي‌گردد. دو يا سه قطره نيكوتين مي‌تواند موجب مرگ آني باشد و هر نخ سيگار كمتر از يك ميلي گرم نيكوتين را وارد خون مي‌كند.^[2]

كافئين: پودر كريستالي شكل سفيد است با طعم تلخ كه در دانه‌هاي قهوه، برگ چاي برگ‌هاي كاكائو و دانه‌هاي كولا وجود دارد. كافئين نيز مانند ساير آمفتامين اعتياد آور است و اين قبيل داروها مسكن‌هايي هستند كه انسان را از درد جسماني راحت كرده ولي اجتماعي ديگر چون اعتياد برايشان خلق مي‌كند و كافئين عبارت است از افزايش متابوليسم، افزايش فشار خون، تقليل خواب، تحريك ترشحات اسيد معده، كاهش اشتها و افزايش قند خون. استفاده منظم و مرتب بيش از 600 ميلي گرم كافئين در روز موجب بي خوابي مزمن، اضطراب و افسردگي مي‌شود. ^[3]

1. ايرج صالحي، همان، ص 24
2. حسن اسعدي، همان، ص 114
3. همان، ص 115

لينک جزييات بيشتر و دانلود اين پايان نامه:

علل گرایش جوانان و نوجوانان شهرستان کاشان به مواد مخدر و راهکارهای مقابله با آن